Stakingsrecht

Stakingen zijn iets van alle tijden. In maart 1886 vond in België de eerste algemene staking plaats waarbij verschillende eisen op tafel lagen, zoals bijvoorbeeld het verbod op mijnarbeid voor vrouwen en kinderen. Het maatschappelijk draagvlak voor deze stakingen was enorm. Iedereen was het eens over het feit dat vrouwen en kinderen niet tewerkgesteld mochten worden in de mijnen. Vandaag de dag is het gevoel anders. ACOD heeft aangekondigd dat er op 10 oktober 2017 gestaakt zal worden en dat verschillende publieke diensten niet beschikbaar zullen zijn. Het maatschappelijk draagvlak voor deze staking is echter veel minder dan in het verleden, omdat een overgroot deel van de mensen niet weet waarom er gestaakt zal worden op 10 oktober 2017. Het draagvlak wordt bovendien ook onderuit gehaald doordat ‘gewone mensen’ vaak het slachtoffer zijn van deze stakingen, wat op onbegrip stuit van een groot deel van de bevolking. De grootste moeilijkheid bestaat er thans in om een alternatief te zoeken, waarbij het stakingsrecht enerzijds zo veel als mogelijk gewaarborgd wordt, maar waarbij de bevolking anderzijds zo weinig mogelijk hinder ondervindt van dergelijke stakingen. In het verleden hebben verschillende politici – meestal tevergeefs – een poging gewaagd om beiden te verzoenen. In de bijhorende powerpoint wordt, na een korte historische schets van het stakingsrecht, dieper ingegaan op verschillende aspecten van het stakingsrecht: hoe is het ontstaan? Hoe wordt het gewaarborgd? Welke soorten bestaan er? Wat zijn de gevolgen? Zijn er alternatieven? Deze presentatie is dan ook een handige leidraad voor iedere persoon die meer te weten wil komen over dit actueel thema en voor iedereen die wil weten wat zijn rechten en plichten zijn in het kader van stakingen : Stakingsrecht