Ondanks de eigen rechtspositieregeling en regelgeving dient de overheidswerkgever rekening te houden met de doorwerking van enkele belangrijke arbeidswetten op de arbeidsrelaties in de publieke sector.

In beginsel werken personeelsleden in de publieke sector in statutair verband. Dat wil zeggen dat hun rechtspositie niet geregeld wordt door een arbeidsovereenkomst maar door algemene en onpersoonlijke bepalingen die vervat liggen in een statuut die op het personeel van toepassing zijn door de eenzijdige aanstelling door de overheid. Daarnaast kunnen personeelsleden ook onder bepaalde voorwaarden worden aangeworven op basis van een arbeidsovereenkomst. In dit geval wordt de rechtspositie wel door een arbeidsovereenkomst geregeld. Afhankelijk van het toepassingsgebied zal de arbeidswetgeving al dan niet van toepassing zijn op het overheidspersoneel, hetzij enkel op het overheidspersoneel dat werd aangeworven op basis van een arbeidsovereenkomst, hetzij onder bepaalde voorwaarden op het voltallig overheidspersoneel (zowel statutair als contractueel). Derhalve is bij het bepalen van het toepasselijk recht op arbeidsrelaties in de publieke sector steeds een grondige analyse van de toepassingsgebieden van de verschillende arbeidswetten noodzakelijk.