Bewijsrecht in ondernemingszaken (hervorming van de basiswetgeving – hercodificatie)

Met “De sprong naar het recht voor morgen – hercodificatie van de basiswetgeving” wenst Koen Geens een grondige hervorming door te voeren van het ondernemingsrecht, het burgerlijk recht en het strafrecht. Veel bepalingen zijn immers in dergelijke mate verouderd, dat zij spoedig dienen te worden aangepast. Zo tracht men met de hervorming het Wetboek van Koophandel te ontmantelen en het begrip “handelaar” af te schaffen, gezien dit verwijst naar vorige eeuwen. Men wenst dan te komen tot een uniform ondernemingsbegrip dat van toepassing zal zijn in de volledige economische wetgeving. De Rechtbank van Koophandel zal dientengevolge tot Ondernemingsrechtbank worden gedoopt. Ingevolge dit nieuwe ondernemingsbegrip, dient men logischerwijze ook het bewijsrecht in handelszaken te moderniseren. De vrije bewijsvoering zal zodoende worden uitgebreid tot alle actoren die binnen het verruimde ondernemingsbegrip vallen (vrije beroeper, landbouwer, ambachtsman). Uiteraard blijft het daarentegen onmogelijk om het bewijs te leveren met alle middelen van recht in geval de verweerder geen onderneming is. Tevens zal ook het digitaal bewijs worden aanvaard en krijgt de rechter een ruimere bevoegdheid voor wat betreft de boekhouding als bewijsmiddel. Ook artikel 25 lid 2 W.Kh. zal worden aangepast in die zin dat een aanvaarde factuur niet enkel nog zal gelden als bewijs voor de koop-verkoop, maar ook voor andere soorten overeenkomsten tegen een onderneming. Allerhande soorten overeenkomsten kunnen zodoende worden bewezen met een aanvaarde factuur. Niet alleen zullen deze regels er voor zorgen dat het bewijsrecht in handelszaken wordt aangepast aan de huidige gemoderniseerde maatschappij, maar ook komt dit de rechtszekerheid ongetwijfeld ten goede.